Δευτέρα ξεκινάει ο Δεκέμβρης και θα τον υποδεχτούμε με τι άλλο;;;Μα φυσικά με εκπλήξεις για τα παιδιά!!Φέτος έφτιαξα ένα διαφορετικό ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης που δεν θα μετράμε απλά τις ημέρες για τα χριστούγεννα και θα κερδίζουμε κάτι άλλά θα κάνουμε κάτι που θα κρύβεται πίσω από το φακελάκι! Αρχικά θα λάβουμε το γράμμα από τον Αϊ- Βασίλη που μας λέει πως μας στέλνει αυτό το ημερολόγιο για να μετράμε τις ημέρες για τα Χριστούγεννα και κάθε μέρα μετά από κλήρωση ένα παιδί θα ανοίγει ένα φακελάκι και θα κάνουμε όλοι ότι μας λέει το καρτέλακι μέσα στο φακελάκι. Στο τέλος της ημέρας το παιδί που άνοιξε το φακελάκι θα παίρνει ένα αυτοκόλλητο χριστουγεννιάτικο! Τα καρτελάκια μέσα στα φακελάκια γράφουν δραστηριότητες που μπορούμε να κάνουμε μέσα στην τάξη! Ειμαι πολύ ενθουσιασμένη , ελπίζω να αρέσει και στα παιδάκια μου!
Το ιστολόγιο του 11ου Νηπιαγωγείου Κομοτηνής σαν μέλος του Δικτύου Εκπαιδευτικών Ιστολογίων συμμετέχει στην πρώτη του δράση : "Ώρα για παιχνίδι". Έφτιαξά λοιπόν, τρεις φακέλους με εκπαιδευτικά παιχνίδια όπου θα σταλούν στα παιδικά χωριά SOS για να δώσει χαρά σε κάποια παιδιά. Τα παιχνίδια που έφτιαξα είναι τα εξής:
"Παίζω με τα σχήματα"
Τα παιδιά φτιάχνουν σχήματα με ξυλάκια
" Ξυλάκια αρίθμησης"
Τα παιδιά εξασκούνται στα μαθηματικά
"Η πορτοκαλολεμονιά"
Πρόκειται για ένα παιχνίδι μαθηματικών όπου τα παιδιά θα εξασκηθούν στην πρόσθεση.
"Το κουταλοαλφάβητο"
Τα παιδιά μαθαίνουν να ταιριάζουν τα κεφαλαία με τα μικρά γράμματα.
"Το Αριθμοπάρκινγκ"
Τα παιδιά παρκάρουν το αυτοκινήτακι στη σωστή θέση πάρκινγκ.
Ελπίζω να αρέσουν στα παιδιά και να τα παίξουν με ευχαρίστηση και μαθαίνοντας!
Σήμερα κάναμε το 12ο μάθημα από το πρόγραμμα "Βήματα για τη ζωή" που μιλάει για τη διαφορετικότητα. Από το προηγούμενο μάθημα μιλήσαμε για τις λέξεις "ιδιο" και "διαφορετικό" και αφού τις κατανοήσαμε και παίξαμε παιχνίδια με αυτές περάσαμε στο σημερινό. Αρχικά, είδαμε εικόνες με ανθρώπους διαφορετικούς και τους σχολιάσαμε. Τι διαφορετικό έχουν; Αυτό σημαίνει ότι είναι κατώτεροι από μας; Το συζητήσαμε, ευτυχώς οι απαντήσεις των παιδιών ήταν ανθρώπινες και ήξεραν απ' την αρχή πώς κάποιος που είναι διαφορετικός από μας, δεν σημαίνει ότι είναι κακός, εχθρός, κατώτερος.
Στη συνέχεια, για να καταλάβουμε ότι όλοι είμαστε μοναδικοί τους έδειξα έναν πίνακα ζωγραφικής του Μιρό και ζήτησα να μου πει ο καθένας τι βλέπει και εγώ έγραψα τις απαντήσεις τους. Στο τέλος της δραστηριότητας, παρατηρήσαμε ότι όλοι την ίδια εικόνα την βλέπαμε διαφορετικά. Αυτό έδειξε ότι ο καθένας είναι μοναδικός και σκέφτεται διαφορετικά, έχει την δική του οπτική και σκέψη.
Μετά, τους είπα πως έχω ένα μυστικό κουτί που έχει μέσα μία εικόνα ενός ξεχωριστού παιδιού, και θα έρχεται ένας ένας να ανοίγει το κουτί και να βλέπει το ξεχωριστό παιδί αλλά δεν θα το πει σε κανέναν. Θα είναι μυστικό. Εγώ μέσα στο κουτί έβαλα έναν καθρέπτη και έτσι κάθε παιδί που άνοιγε το κουτί έβλεπε τον εαυτό του. Μετά, ρώτησα πως ένιωσαν όταν είδαν αυτό το ξεχωριστό παιδί, η αλήθεια είναι πως δεν μπορούν ακόμα να εκφράσουν αυτά που νιώθουν όμως τους βοήθησα εγώ... Κάθε φορά που κάποιο παιδί άνοιγε το κουτί καιέβλεπε τον εαυτό του αμέσως γελούσε και προσπαθήσαμε να βρούμε ποια συναισθήματα νιώθουμε όταν γελάμε, φυσικά χαρά! Αλλά τους μίλησα και για την υπερηφάνεια, την ικανοποίηση και την ευχαρίστηση που μπορεί να ένιωσαν.
Μετά, τους έδειξα την ταυτότητα μου και τους ρώτησα τι είναι... οι περισσότεροι νόμιζαν ότι είναι κάρτα τράπεζας. Του εξήγησα ότι είναι ταυτότητα και ότι έχει τα στοιχεία μου πάνω, τη φωτογραφία μου και την υπογραφή μου και ότι όλοι οι μεγάλοι έχουν τη δική τους ταυτότητα γιατί ο καθένας είναι μοναδικός. Τους μίλησα και για τα δαχτυλικά αποτυπώματα που είναι μοναδικά και ότι οι αστυνομία μπορεί να βρει κάποιον κλέφτη από το δαχτυλικό του αποτύπωμα. Αποφασίσαμε να κάνουμε τις δικές μας ταυτότητες, με τη φωτογραφία μας, το αποτύπωμα μας και κάποια στοιχεία μας.
Ακόμη, διαβάσαμε το παραμύθι "Καλημέρα φίλε!" που μας μιλάει για τη διαφορετικότητα και πως το γάλα και το κακάο που βρίσκονται στο ίδιο μπουκάλι γίνονται καλοί φίλοι, παρόλο που το γάλα είναι κάτασπρο και το κακάο καφέ!
Στο τέλος της ημέρας, μοίρασα στα παιδιά την 4η Επιστολή από το βιβλίο με σκοπό να μάθουν οι γονείς πώς δουλέψαμε στην τάξη πάνω στο θέμα και πως μπορούν να το συνεχίσουν στο σπίτι.
Να σημειώσω ότι οι δραστηριότητες προτείνονται από το βιβλίο "Βήματα για τη ζωή" απλά εγώ χρησιμοποίησα τις δικές μου εικόνες, βιβλία και υλικά! Ήταν ένα πολύ ωραίο μάθημα ζωής!
Ξεκινήσαμε τον Νοέμβριο με ένα καινούριο θέμα που προέκυψε από τα ίδια τα παιδιά. Προσπαθήσα λοιπόν να ανακαλύψω τι θα ήθελα να μάθουν τα παιδιά, οι ιδέες δεν ήταν πολλές ήταν μόνο τρεις: βιβλία, αν πρέπει να τρώμε γλυκά, εκλογές (λόγω των εκλογών που είχαμε οι εκπαιδευτικοί εκείνη την εβδομάδα). Μετά από ψηφοφορία αποφασίσαμε να μιλήσουμε για το αν πρέπει να τρώμε γλυκά, τι πρέπει να τρώμε και γενικά διατροφή. Κάναμε ένα ιστόγραμμα για το πως μπορούμε να μάθουμε για τη διατροφή και ξεκινήσαμε. Αρχικά, ξεχυθήκαμε στις βιβλιοθήκες του σχολείου και αφού δεν βρήκαμε και πολύ υλικό, η επόμενη λύση μας ήταν το διαδίκτυο. Πήγαμε στη γωνιά του υπολογιστή και αναζητήσαμε τη λέξη "διατροφή", οι εικόνες ήταν άπειρες, αφού είδαμε μερικές και τις σχολιάσαμε, τους πρότεινα να κάνουν μία αναζήτηση και στο σπίτι τους με τους γονείς του και ότι υλικό είχαν σχετικό να μας το έφερναν να το συζητούσαμε την επόμενη μέρα. Έτσι και έγινε, αφού πήρανε όλοι το χαρτάκι "Μην ξεχάσω...", την επόμενη μέρα έφεραν μπόλικο υλικό. Τα παιδιά έφεραν παραμύθια, συνταγές, εικόνες από περιοδικά, φυλλάδια από μάρκετ, διατροφή από την ποδοσφαιρική ομάδα τους, περιοδικό για τη διατροφή, μέχρι και ένα κοριτσάκι έφτιαξε κολάζ με τις τροφές μαζί με τη μαμά του και το έφεραν.
Δείξαμε τι έφερε ο καθένας και ξεκινήσαμε μέ ένα παραμύθι που έφερε η Χρυσαλία : "Ο Λαίμαργος Βασιλιάς". Αφού το σχολιάσαμε, μιλήσαμε για τις ομάδες τροφίμων : τα φρούτα και τα λαχανικά, τα γαλακτομικά και τα κρεατικά, οι υδατάνθρακες και τα λίπη και τα γλυκά όπως φαίνονταν και στην πυραμίδα που μας έφερε ο Χρήστος. Αφού είπαμε τι τροφές περιλαμβάνει κάθε ομάδα, χωριστήκαμε σε τέσσερις ομάδες : την πράσινη (φρούτα και λαχανικά), την άσπρη (γαλακτομικά και κρεατικά), την κίτρινη (υδατάνθρακες) και την ροζ (λίπη και γλυκά). Η κάθε ομάδα έπρεπε να βρει από τα φυλλάδια του μάρκετ τα τρόφιμα της ομάδας του, να τα κόψει και να τα κολλήσει στο ίδιο χρώμα χαρτονάκι.
Ακόμη, ακούσαμε το παραμυθοτράγουδο "Το καρότο και η αγκινάρα" που αρέσει πολύ στα παιδιά από τον αγαπημένο Γιάννη Ζουγανέλη με την κόρη του όταν ήταν μικρή, την Ελεονώρα Ζουγανελη.
Την άλλη μέρα , διαβάσαμε μια πολύ ωραία ιστορία που μας έφερε ο Χάρης που την βρήκε η μαμά του στο διαδίκτυο και λέγεται "Ο Μαρουλένιος και η καρδούλα του", το οποίο γράφτηκε για την παγκόσμια ημέρα κατά της παιδικής παχυσαρκίας και μπορείτε να το βρείτε εδώ www.pappanna.wordpress.com . Από εκεί πήραμε αφορμή και μιλήσαμε για τις "υγιεινές" και "ανθυγιεινές" τροφές. Και αφού καταλάβαμε και από το παραμύθι ποιες τροφές μας δίνουν δύναμη και κάνουν καλό στην υγεία μας και στην καρδιά μας και ποιές μας κάνουν κακό, χωριστήκαμε πάλι σε δύο ομάδες τους υγιεινούς και τους ανθυγιεινούς. Η κάθε ομάδα σε ένα χαρτόνι έπρεπε να συγκεντρώσει τις σωστές τροφές, κάποια παιδιά ήθελαν να κόψουν από τα φυλλάδια και κάποια να ζωγραφίσουν τις τροφές και έτσι έγινε.
Την άλλη μέρα διαβάσαμε το παραμύθι που μας έφερε ο Δημήτρης "Η κοτούλα η Αργυρώ" και μιλήσαμε ξανά για το τι πρέπει να τρώμε και τι όχι και είδαμε την πυραμίδα της διατροφής και τις μερίδες από κάθε ομάδα τροφίμων που πρέπει να καταναλώνουμε την ημέρα.
Στη συνέχεια, είπαμε ποιές τροφές τρώμε από αυτές στην καθημερινότητα μας και είπαμε ποιό είναι το αγαπημένο μας φαγητό, το οποίο το ζωγραφίσαμε με κηρομπογιές και αντιγράψαμε τη λέξη.
Την επόμενη μέρα ξεφυλλίσαμε κάποια βιβλία που είχαμε βρει στη βιβλιοθήκη του σχολείου όπου το ένα μας έλεγε για το πως φτάνουν τα διάφορα τρόφιμα στο τραπέζι μας, από που ξεκινάν (π.χ. από σποράκι γίνεται η μηλιά και το μήλο, η διαδικασία του ψωμίου , όπως και ποιά είναι τα φρούτα κάθε εποχής και πως κάποια λαχανικά και φρούτα προέρχονται και από άλλες χώρες (π.χ. ανανάς). Στη συνέχεια, σ' ένα άλλο βιβλίο είδαμε πως τρώνε σε άλλους πολιτισμούς π.χ. στην Ιαπωνία κάθονται σε μαξιλάρια σε χαμηλό τραπεζάκι και τρώνε με ξυλάκια, στην Αραβία κάθονται σε χαλιά κ.ά.
Μετά, σαν αξιολόγηση για να δω αν όντως έχουν καταλάβει τις ομάδες τροφίμων, πήρα τέσσερα στεφάνια και ζήτησα από τα παιδιά να παίρνουν 2-3 προϊόντα από το "μαγαζάκι" μας και να τα βάζουν στη σωστή ομάδα. Τα παδιά είχαν όντως κατανοήσει τις ομάδες τροφίμων και τα προϊόντα που ανήκουν σ' αυτές.
Ακόμη, ακούσαμε τραγούδια σχετικά με τη διατροφή. Όπως το "Τόσο λάθος διατροφή" από τη χορωδία Τυπάλδου αλλά και από το cd "Τραγουδάκια γάλακτος" τα τραγούδια "Αβοκάντο", " Ζεστό μπισκότο" και " Καραμέλα" .
Στο τέλος της ημέρας, συνεχίσαμε με ένα παραμύθι που είναι μεγάλο και μάλλον θα το διαβάζουμε σε δόσεις αλλά είναι πολύ ωραίο και είναι "Ο Αγησίλαγος" του Δημήτρη Μπασλάμ.
Δυστυχώς το cd μου δεν το παίζει τον " Αγησίλαγο" με την υπέροχη αφήγηση του Αντώνη Καφετζόπουλου και τις υπέροχες μουσικές του Μπασλάμ οπότε τα παιδιά αρκούνται στην δική μου αφήγηση... για όποιον θέλει όμως να ακούσει το παραμύθι μπορεί να το ακούσει παρακάτω.
Αααα μην ξεχάσω...από τις συνταγές που μας έφεραν τα παιδιά από διάφορα περιοδικά, αφού τις συζητήσαμε και είπαμε από τι υλικά αποτελούνται και αν είναι υγιεινά, αποφασίσαμε να τις κολλήσουμε έξω από την πόρτα για να τις δουν οι μαμαδες και να τις παροτρύνουμε να τις φτιάξουν.
